Mobile app download

Read Surah at-Tawbah with English & Urdu translations of the Holy Quran online by Shaykh ul Islam Dr. Muhammad Tahir ul Qadri. It is the 9th Surah in the Quran Pak with 129 verses. The surah's position in the Quran Majeed in Juz 10 - 11 and it is called Madani Surah of Quran Karim. You can listen to audio with Urdu translation of Irfan ul Quran in the voice of Tasleem Ahmed Sabri.

اللہ کے نام سے شروع جو نہایت مہربان ہمیشہ رحم فرمانے والا ہے
In the Name of Allah, the Most Compassionate, the Ever-Merciful
Play Copy
مَا کَانَ لِاَہۡلِ الۡمَدِیۡنَۃِ وَ مَنۡ حَوۡلَہُمۡ مِّنَ الۡاَعۡرَابِ اَنۡ یَّتَخَلَّفُوۡا عَنۡ رَّسُوۡلِ اللّٰہِ وَ لَا یَرۡغَبُوۡا بِاَنۡفُسِہِمۡ عَنۡ نَّفۡسِہٖ ؕ ذٰلِکَ بِاَنَّہُمۡ لَا یُصِیۡبُہُمۡ ظَمَاٌ وَّ لَا نَصَبٌ وَّ لَا مَخۡمَصَۃٌ فِیۡ سَبِیۡلِ اللّٰہِ وَ لَا یَطَـُٔوۡنَ مَوۡطِئًا یَّغِیۡظُ الۡکُفَّارَ وَ لَا یَنَالُوۡنَ مِنۡ عَدُوٍّ نَّیۡلًا اِلَّا کُتِبَ لَہُمۡ بِہٖ عَمَلٌ صَالِحٌ ؕ اِنَّ اللّٰہَ لَا یُضِیۡعُ اَجۡرَ الۡمُحۡسِنِیۡنَ ﴿۱۲۰﴾ۙ

120. اہلِ مدینہ اور ان کے گرد و نواح کے (رہنے والے) دیہاتی لوگوں کے لئے مناسب نہ تھا کہ وہ رسول اللہ (صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) سے (الگ ہو کر) پیچھے رہ جائیں اور نہ یہ کہ ان کی جانِ (مبارک) سے زیادہ اپنی جانوں سے رغبت رکھیں، یہ (حکم) اس لئے ہے کہ انہیں اللہ کی راہ میں جو پیاس (بھی) لگتی ہے اور جو مشقت (بھی) پہنچتی ہے اور جو بھوک (بھی) لگتی ہے اور جو کسی ایسی جگہ پر چلتے ہیں جہاں کاچلنا کافروں کو غضبناک کرتا ہے اور دشمن سے جو کچھ بھی پاتے ہیں (خواہ قتل اور زخم ہو یا مالِ غنیمت وغیرہ) مگر یہ کہ ہر ایک بات کے بدلہ میں ان کے لئے ایک نیک عمل لکھا جاتا ہے۔ بیشک اللہ نیکوکاروں کا اَجر ضائع نہیں فرماتاo

120. It was unbecoming the people of Medina and the villagers (inhabitants) of the suburbs to lag behind (stepping aside from) Allah’s Messenger (blessings and peace be upon him), nor to feel for their own souls greater concern than his (blessed and sacred) soul. This (command) is because in the cause of Allah (whatever) thirst they suffer, (whatever) turmoil they undergo, (whatever) hunger they endure, and stepping on a track where treading rouses violent reaction amongst the disbelievers, and whatever they receive from the enemy (killing and injury or spoils of war): in recompense of everything is recorded a good deed to their credit. Surely, Allah does not waste the reward of the righteous.

120. Ma kana liahli almadeenati waman hawlahum mina alaAArabi an yatakhallafoo AAan rasooli Allahi wala yarghaboo bianfusihim AAan nafsihi thalika biannahum la yuseebuhum thamaon wala nasabun wala makhmasatun fee sabeeli Allahi wala yataoona mawtian yagheethu alkuffara wala yanaloona min AAaduwwin naylan illa kutiba lahum bihi AAamalun salihun inna Allaha la yudeeAAu ajra almuhsineena

120. Det var ikke passende for Medinas beboere og ørkenboerne omkring dem at de vek unna fra Allahs Sendebud (ﷺ) ved å bli igjen tilbake, og ei heller (var det passende for dem) å ha forkjærlighet for sitt liv framfor hans (hellige) liv. Dette fordi de ikke skulle bli rammet av tørst, besværlighet og sult for Allahs sak og gå på et sted som gjorde de vantro rasende, og vinne over fienden (drepe dem, såre dem eller ta krigsbytte), uten å få godskrevet en rettskaffen handling i bytte mot de vanskene. Sannelig, Allah lar ikke de dydiges lønn gå tapt!

120. अह्‌ले मदीना और उनके गिर्दो नवाह के (रहने वाले) देहाती लोगों के लिए मुनासिब न था कि वोह रसूलुल्लाह (सल्लल्लाहु अ़लैहि व सल्लम) से (अलग होकर) पीछे रह जाएं और न ये कि उनकी जाने (मुबारक) से ज़ियादा अपनी जानों से रग़बत रखें, ये (हुक्म) इसलिए है कि उन्हें अल्लाह की राह में जो प्यास (भी) लगती है और जो मशक़्क़त (भी) पहुंचती है और जो भूक (भी) लगती है और जो किसी ऐसी जगह पर चलते हैं जहां का चलना काफिरों को ग़ज़बनाक करता है और दुश्मन से जो कुछ भी पाते हैं (ख़्वाह क़त्ल और ज़ख़्म हो या माले ग़नीमत वग़ैरह) मगर ये कि हर एक बात के बदले में उनके लिए एक नेक अ़मल लिखा जाता हैं। बेशक अल्लाह नेकूकारों का अज्र ज़ाए’ नहीं फरमाता।

১২০. মদীনাবাসী এবং এর আশেপাশে (অবস্থানকারী) গ্রাম্যলোকদের জন্যে সমীচিন ছিল না যে, তারা রাসূল (সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়া আলিহী ওয়াসাল্লাম) থেকে (বিচ্ছিন্ন হয়ে) পশ্চাতে থেকে যাবে, আর না তাঁর (পবিত্র) জীবন অপেক্ষা নিজেদের জীবনকে অধিক প্রিয় মনে করবে। এ (নির্দেশ) এ জন্যে যে, তাদের আল্লাহ্‌র রাস্তায় যে পিপাসা(ই) পায়, যে দুর্দশা(ই) পৌঁছে, যে ক্ষুধা(ই) লাগে, এমন কোনো স্থানে চলাচল যেখানে চলা কাফেরদের ক্রোধান্বিত করে এবং শত্রু থেকে যা কিছুই পায় (চাই নিহত, আহত অথবা গনিমত ও অন্যান্য কিছু হোক) প্রত্যেকটি বিষয়ের বিনিময়েই তাদের জন্যে একটি নেক আমল লিপিবদ্ধ করা হয়। নিশ্চয়ই আল্লাহ্ নেক্কারদের প্রতিদান নষ্ট করেন না।

(at-Tawbah, 9 : 120)