Play Copy
وَ اِذۡ صَرَفۡنَاۤ اِلَیۡکَ نَفَرًا مِّنَ الۡجِنِّ یَسۡتَمِعُوۡنَ الۡقُرۡاٰنَ ۚ فَلَمَّا حَضَرُوۡہُ قَالُوۡۤا اَنۡصِتُوۡا ۚ فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوۡا اِلٰی قَوۡمِہِمۡ مُّنۡذِرِیۡنَ ﴿۲۹﴾

29. اور (اے حبیب!) جب ہم نے جنّات کی ایک جماعت کو آپ کی طرف متوجہ کیا جو قرآن غور سے سنتے تھے۔ پھر جب وہ وہاں (یعنی بارگاہِ نبوت میں) حاضر ہوئے تو انہوں نے (آپس میں) کہا: خاموش رہو، پھر جب (پڑھنا) ختم ہو گیا تو وہ اپنی قوم کی طرف ڈر سنانے والے (یعنی داعی الی الحق) بن کر واپس گئےo

29. And, when, (O Beloved,) We diverted a group of jinn to you, listening to the Qur’an with active attention, (and) when they came there (i.e., before the holy presence of the Messenger [blessings and peace be upon him]), they said (to one another): ‘Keep silent.’ And when (the recitation) was over, they went back as warners to their people (i.e., the callers to the truth).

29. Waith sarafna ilayka nafaran mina aljinni yastamiAAoona alqurana falamma hadaroohu qaloo ansitoo falamma qudiya wallaw ila qawmihim munthireena

29. Og (kjære elskede ﷺ!), en gang førte Vi til deg en gruppe av dsjinner, som lyttet nøye etter Koranen. Da de møtte opp der (hos Profeten Mohammad ﷺ), sa de (til hverandre): «Vær stille!», og da resitasjonen var over, vendte de tilbake til folket sitt som advarere (sannhetens innbydere).

29. और (ऐ हबीब!) जब हमने जिन्नात की एक जमाअ़त को आपकी तरफ मुतवज्जे किया जो क़ुरआन ग़ौर से सुनते थे। फिर जब वोह वहां (यानी बारगाहे नुबुव्वत में) हाज़िर हुए तो उन्होंने (आपस में) कहा: ख़ामोश रहो, फिर जब (पढ़ना) ख़त्म हो गया तो वोह अपनी क़ौम की तरफ डर सुनाने वाले (यानी दाई इलल हक़्क़) बनकर वापस गए।

২৯. আর (হে হাবীব!) যখন আমরা আপনার প্রতি আকৃষ্ট করেছিলাম জ্বিনদের একটি দলকে যারা মনোযোগ সহকারে কুরআন শ্রবণ করছিল, অতঃপর যখন তারা সেখানে (অর্থাৎ নবী আকরাম সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়া আলিহী ওয়াসাল্লামের নিকট) উপস্থিত হলো, তারা (পরস্পরে) বলতে লাগলো, ‘চুপ থাকো’। যখন (তিলাওয়াত) সম্পন্ন হলো, তারা নিজ সম্প্রদায়ের নিকট ফিরে গেল (সত্যের দিকে আহ্বানকারী) সতর্ককারীরূপে।

(الْأَحْقَاف، 46 : 29)