Play Copy
فَتَلَقّٰۤی اٰدَمُ مِنۡ رَّبِّہٖ کَلِمٰتٍ فَتَابَ عَلَیۡہِ ؕ اِنَّہٗ ہُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیۡمُ ﴿۳۷﴾

37. پھر آدم (علیہ السلام) نے اپنے رب سے (عاجزی اور معافی کے) چند کلمات سیکھ لئے پس اللہ نے ان کی توبہ قبول فرما لی، بیشک وہی بہت توبہ قبول کرنے والا مہربان ہےo

37. Then Adam learnt some words (of humility and repentance) from his Lord. So Allah accepted his repentance. Surely, He is the One Who is Most Relenting, Ever-Merciful.

37. Fatalaqqa adamu min rabbihi kalimatin fataba AAalayhi innahu huwa alttawwabu alrraheemu

37. Så lærte Adam seg noen ord (av ydmykhet og anger) fra Herren sin. Og Allah godtok angeren hans. Sannelig, Han er den mest Benådende, den evig Nåderike.

37. फिर आदम (अ़लैहिस्सलाम) ने अपने रब से (आजिज़ी और मुआफी के) चन्द कलिमात सीख लिए पस अल्लाह ने उनकी तौबा क़बूल फरमा ली, बेशक वोही बहुत तौबा क़बूल करने वाला मेहरबान है।

৩৭. অতঃপর আদম (আলাইহিস সালাম) তাঁর প্রতিপালকের নিকট থেকে (অনুনয়-বিনয় ও অনুশোচনার) কিছু কালিমা শিখে নিলেন, সুতরাং আল্লাহ্ তাঁর তওবা কবুল করলেন। নিশ্চয়ই তিনিই অত্যধিক তওবা কবুলকারী, অসীম দয়ালু।

(الْبَقَرَة، 2 : 37)