Play Copy
وَ مَا مَنَعَ النَّاسَ اَنۡ یُّؤۡمِنُوۡۤا اِذۡ جَآءَہُمُ الۡہُدٰۤی اِلَّاۤ اَنۡ قَالُوۡۤا اَبَعَثَ اللّٰہُ بَشَرًا رَّسُوۡلًا ﴿۹۴﴾

94. اور (ان) لوگوں کو ایمان لانے سے اور کوئی چیز مانع نہ ہوئی جبکہ ان کے پاس ہدایت (بھی) آچکی تھی سوائے اس کے کہ وہ کہنے لگے: کیا اللہ نے (ایک) بشر کو رسول بنا کر بھیجا ہےo

94. And nothing prevented (these) people from believing, whilst there had come to them guidance (as well), except that they said: ‘Has Allah sent (a) man as Messenger?’

94. Wama manaAAa alnnasa an yuminoo ith jaahumu alhuda illa an qaloo abaAAatha Allahu basharan rasoolan

94. Og det var ingenting annet som hindret menneskene i å tro når rettledningen kom til dem, enn at de sa: «Har Allah sendt et menneske som sendebud?»

94. और (उन) लोगों को ईमान लाने से और कोई चीज़ माने’ न हुई जब कि उनके पास हिदायत (भी) आ चुकी थी सिवाए इसके कि वोह कहने लगे: क्या अल्लाह ने (एक) बशर को रसूल बना कर भेजा है ?

৯৪. আর (এসব) মানুষকে ঈমান আনয়নে আর কোনো কিছুই বিরত রাখেনি যখন তাদের নিকট হেদায়াত(ও) এসে গিয়েছিল, কেবল এছাড়া যে, তারা বলতো, ‘আল্লাহ্ কি (এক) মানুষকে রাসূল করে পাঠিয়েছেন?’

(الْإِسْرَاء - - بَنِيْ إِسْرَآءِيْل، 17 : 94)