Play Copy
وَ اُحِیۡطَ بِثَمَرِہٖ فَاَصۡبَحَ یُقَلِّبُ کَفَّیۡہِ عَلٰی مَاۤ اَنۡفَقَ فِیۡہَا وَ ہِیَ خَاوِیَۃٌ عَلٰی عُرُوۡشِہَا وَ یَقُوۡلُ یٰلَیۡتَنِیۡ لَمۡ اُشۡرِکۡ بِرَبِّیۡۤ اَحَدًا ﴿۴۲﴾

42. اور (اس تکبّر کے باعث) اس کے (سارے) پھل (تباہی میں) گھیر لئے گئے تو صبح کو وہ اس پونجی پر جو اس نے اس (باغ کے لگانے) میں خرچ کی تھی کفِ افسوس ملتا رہ گیا اور وہ باغ اپنے چھپروں پر گرا پڑا تھا اور وہ (سراپا حسرت و یاس بن کر) کہہ رہا تھا: ہائے کاش! میں نے اپنے رب کے ساتھ کسی کو شریک نہ ٹھہرایا ہوتا (اور اپنے اوپر گھمنڈ نہ کیا ہوتا)o

42. And (because of his arrogance) all his fruits were besieged (with destruction), and in the morning he was but wringing his hands with grief bewailing all that wealth, which he had invested (in raising this garden). And the garden had fallen down on its trellises, and he (the embodiment of despair and despondence) said: ‘Would that I had not attributed peers to Allah (and had not employed self-conceit)!’

42. Waoheeta bithamarihi faasbaha yuqallibu kaffayhi AAala ma anfaqa feeha wahiya khawiyatun AAala AAurooshiha wayaqoolu ya laytanee lam oshrik birabbee ahadan

42. Og all frukten hans ble omringet (av tilintetgjørelsen på grunn av hovmodigheten hans), og om morgenen begynte han å vri hendene i sorg over det han hadde investert i den (i hagens dyrking). Den lå fallen på sitt gitterverk, og han sa (fortvilet og skrekkslagen): «Akk og ve, om jeg bare ikke hadde likestilt noen med Herren min (og ei heller vært hovmodig)!»

42. और (इस तकब्बुर के बाइस) उसके (सारे) फल (तबाही में) घेर लिए गए तो सुब्ह को वोह उस पूंजी पर जो उसने उस (बाग़ के लगाने) में ख़र्च की थी कफे़ अफ्सोस मलता रह गया और वोह बाग़ अपने छप्परों पर गिरा पड़ा था और वोह (सरापा हसरतो यास बनकर) कह रहा था: हाए काश! मैंने अपने रब के साथ किसी को शरीक न ठहराया होता (और अपने ऊपर घमंड न किया होता) ।

৪২. আর (এ অহঙ্কারের কারণে) তার (সমস্ত) ফল-ফলাদি (ধ্বংসে) পরিবেষ্টিত হলো। অতঃপর সকালে সে এ পুঁজির উপর আক্ষেপে হাত নিংড়াতে লাগলো, যা সে এতে (বাগান সাজাতে) খরচ করেছিল, এবং এ বাগান এর মাচার উপর পড়ে রইলো। আর সে (আপাদমস্তক হতাশ এবং নিরাশ হয়ে) বলতে লাগলো, ‘হায় আফসোস! যদি আমি আমার প্রতিপালকের সাথে কাউকে অংশীদার সাব্যস্ত না করতাম! (আর যদি আমার নিজের উপর অহঙ্কার না করতাম!)’

(الْكَهْف، 18 : 42)