Play Copy
وَ لَوۡ یُعَجِّلُ اللّٰہُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسۡتِعۡجَالَہُمۡ بِالۡخَیۡرِ لَقُضِیَ اِلَیۡہِمۡ اَجَلُہُمۡ ؕ فَنَذَرُ الَّذِیۡنَ لَا یَرۡجُوۡنَ لِقَآءَنَا فِیۡ طُغۡیَانِہِمۡ یَعۡمَہُوۡنَ ﴿۱۱﴾

11. اور اگر اللہ (ان کافر) لوگوں کو برائی (یعنی عذاب) پہنچانے میں جلدبازی کرتا، جیسے وہ طلبِ نعمت میں جلدبازی کرتے ہیں تو یقیناً ان کی میعادِ (عمر) ان کے حق میں (جلد) پوری کردی گئی ہوتی (تاکہ وہ مَر کے جلد دوزخ میں پہنچیں)، بلکہ ہم ایسے لوگوں کو جو ہم سے ملاقات کی توقع نہیں رکھتے ان کی سرکشی میں چھوڑے رکھتے ہیں کہ وہ بھٹکتے رہیںo

11. If Allah were to hasten evil (i.e., torment) for the (disbelieving) people, as they make haste for the worldly gains, then certainly their term (of life) would have been (hastily) completed for them (so that they reach Hell fast after dying). But We leave those who do not expect to meet Us in their rebellion (and revolt) so that they keep wandering disoriented.

11. Walaw yuAAajjilu Allahu lilnnasi alshsharra istiAAjalahum bialkhayri laqudiya ilayhim ajaluhum fanatharu allatheena la yarjoona liqaana fee tughyanihim yaAAmahoona

11. Og hvis Allah skulle framskynde motgang (pinen) for menneskene (de vantro), slik som de skynder seg med å ønske det gode, da ville visselig levetiden deres ha blitt fullført for dem (fått en hastig ende, at de skulle dø og havne raskt i helvete). Men Vi lar dem være som ikke håper på å møte Oss, ravende omkring i blinde i sin oppsetsighet.

11. और अगर अल्लाह (उन काफिर) लोगों को बुराई (यानी अ़ज़ाब) पहुंचाने में जल्दबाज़ी करता, जैसे वोह तलबे नेअ़मत में जल्दबाज़ी करते हैं तो यक़ीनन उनकी मीआदे (उम्र) उनके हक़्क़ में (जल्द) पूरी कर दी गई होती (ताकि वोह मर के जल्द दोज़ख़ में पहुंचें), बल्कि हम ऐसे लोगों को जो हमसे मुलाक़ात की तवक़्क़ो’ नहीं रखते उनकी सर्कशी में छोड़े रखते हैं कि वोह भटकते रहें।

১১. আর যদি আল্লাহ্ (কাফের) লোকদের জন্যে অকল্যাণ (অর্থাৎ শাস্তি) ত্বরান্বিত করতেন যেভাবে তারা পার্থিব কল্যাণ লাভের ক্ষেত্রে কামনা করে, তবে অবশ্যই তাদের জন্যে তাদের (জীবনের) নির্ধারিত সময়সীমা (দ্রুত) পূর্ণ করে দেয়া হতো (যাতে তারা মৃত্যুর পর দ্রুত জাহান্নামে পৌঁছে)। কিন্তু যারা আমাদের সাথে সাক্ষাতের আশা রাখে না তাদেরকে আমরা অবাধ্যতায় ছেড়ে দেই যাতে তারা বিভ্রান্ত হয়ে ঘুরে বেড়ায়।

(يُوْنـُس، 10 : 11)