Surah al-Ahzab with Urdu Translation

Irfan-ul-Quran
  • 21, 22پارہ نمبر
  • 73آيات
  • 9رکوع
  • 90ترتيب نزولي
  • 33ترتيب تلاوت
  • مدنیسورہ
or

اللہ کے نام سے شروع جو نہایت مہربان ہمیشہ رحم فرمانے والا ہے

In the Name of Allah, the Most Compassionate, the Ever-Merciful

یٰۤاَیُّہَا الَّذِیۡنَ اٰمَنُوا اذۡکُرُوۡا نِعۡمَۃَ اللّٰہِ عَلَیۡکُمۡ اِذۡ جَآءَتۡکُمۡ جُنُوۡدٌ فَاَرۡسَلۡنَا عَلَیۡہِمۡ رِیۡحًا وَّ جُنُوۡدًا لَّمۡ تَرَوۡہَا ؕ وَ کَانَ اللّٰہُ بِمَا تَعۡمَلُوۡنَ بَصِیۡرًا ۚ﴿۹﴾

9. اے ایمان والو! اپنے اوپر اللہ کا احسان یاد کرو جب (کفار کی) فوجیں تم پر آپہنچیں، تو ہم نے ان پر ہوا اور (فرشتوں کے) لشکروں کو بھیجا جنہیں تم نے نہیں دیکھا اور جو کچھ تم کرتے ہو اللہ اسے خوب دیکھنے والا ہےo

9. O believers! Remember Allah’s blessing upon you when the (enemy) armies massed upon you. Then We sent against them a strong wind and troops (of angels) whom you could not see. And Allah is All-Seeing of whatever you do.

9. O believers! Recall Allah’s favour to you when the forces (of disbelievers) came upon you. Then We sent wind and troops (of angels) against them whom you did not see. And Allah sees best what you do.

9. Ya ayyuha allatheena amanoo othkuroo niAAmata Allahi AAalaykum ith jaatkum junoodun faarsalna AAalayhim reehan wajunoodan lam tarawha wakana Allahu bima taAAmaloona baseeran

9. Å, dere troende! Kom i hu Allahs gunst vist mot dere da (de vantros) hærskarer kom fram til dere og Vi sendte over dem vind og (englers) hærskarer, dere så ikke dem. Allah er allseende overfor alt det dere gjør.

9. ऐ ईमान वालो! अपने ऊपर अल्लाह का एहसान याद करो जब (कुफ्फार की) फौजें तुम पर आ पहुंचीं, तो हमने उन पर हवा और (फरिश्तों के) लश्करों को भेजा जिन्हें तुमने नहीं देखा, और जो कुछ तुम करते हो अल्लाह उसे ख़ूब देखने वाला है।

৯. হে ঈমানদারগণ! তোমাদের প্রতি আল্লাহ্‌র অনুগ্রহের কথা স্মরণ করো, যখন (কাফেরদের) এক বাহিনী তোমাদের বিরুদ্ধে উপনীত হয়েছিল তখন আমি তাদের উপর ঝঞ্ঝাবায়ু এবং (ফেরেশতাদের) এক বাহিনী প্রেরণ করেছিলাম যাদেরকে তোমরা দেখোনি। আর যা কিছু তোমরা করো আল্লাহ্ তা খুব ভালোভাবেই দেখেন।

(الْأَحْزَاب، 33 : 9)
اِذۡ جَآءُوۡکُمۡ مِّنۡ فَوۡقِکُمۡ وَ مِنۡ اَسۡفَلَ مِنۡکُمۡ وَ اِذۡ زَاغَتِ الۡاَبۡصَارُ وَ بَلَغَتِ الۡقُلُوۡبُ الۡحَنَاجِرَ وَ تَظُنُّوۡنَ بِاللّٰہِ الظُّنُوۡنَا ﴿۱۰﴾

10. جب وہ (کافر) تمہارے اوپر (وادی کی بالائی مشرقی جانب) سے اور تمہارے نیچے (وادی کی زیریں مغربی جانب) سے چڑھ آئے تھے اور جب (ہیبت سے تمہاری) آنکھیں پھر گئی تھیں اور (دہشت سے تمہارے) دل حلقوم تک آپہنچے تھے اور تم (خوف و امید کی کیفیت میں) اللہ کی نسبت مختلف گمان کرنے لگے تھےo

10. When they invaded you from above (i.e. the higher side of the eastern valley) and from below (i.e. the lower side of the western valley), and when the eyes got rolled (with fear), and the hearts rose to the throats, and you started thinking many (conflicting) things about Allah.

10. When they (the disbelievers) invaded you from above (the eastern side of the valley) and from below (the western side of the valley), and when (your) eyes were distracted (with terror), and (your) hearts rose up to your throats (with horror), and you began to think various uncertainties about Allah (in a state of fear and hope),

10. Ith jaookum min fawqikum wamin asfala minkum waith zaghati alabsaru wabalaghati alquloobu alhanajira watathunnoona biAllahi alththunoona

10. Da de (vantro) kom over dere ovenfra (dalens høyereliggende østlige side) og nedenfra (dalens lavereliggende vestlige side), og da dere ble fjerne i blikket (av skrekk) og hjertet steg opp i strupen (av gru) og dere begynte å tenke forskjellige ting om Allah (i en tilstand av frykt og håp),

10. जब वोह (काफिर) तुम्हारे ऊपर (वादी की बालाई मश्रिक़ी जानिब) से और तुम्हारे नीचे (वादी की जे़रीं मग़्रिबी जानिब) से चढ़ आए थे और जब (हैबत से तुम्हारी) आंखें फिर गई थीं और (दहशत से तुम्हारे) दिल हुल्क़ूम तक आ पहुंचे थे और तुम (ख़ौफो उम्मीद की कैफिय्यत में) अल्लाह की निस्बत मुख़्तलिफ गुमान करने लगे थे।

১০. যখন এরা (কাফেরেরা) তোমাদেরকে আক্রমণ করেছিল (পূর্বস্থ উপত্যকার) উপরের দিক থেকে এবং তোমাদের (পশ্চিমস্থ উপত্যকার) নিচের দিক থেকে এবং যখন (আতঙ্কে তোমাদের) চক্ষু বিস্ফারিত হয়েছিল, (বিভীষিকায় তোমাদের) প্রাণ হয়ে পড়েছিল কণ্ঠাগত এবং তোমরা (আশা-নিরাশায়) আল্লাহ্ সম্পর্কে নানাবিধ ধারণা পোষণ করছিলে

(الْأَحْزَاب، 33 : 10)
وَ اِذۡ یَقُوۡلُ الۡمُنٰفِقُوۡنَ وَ الَّذِیۡنَ فِیۡ قُلُوۡبِہِمۡ مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللّٰہُ وَ رَسُوۡلُہٗۤ اِلَّا غُرُوۡرًا ﴿۱۲﴾

12. اور جب منافق لوگ اور وہ لوگ جن کے دلوں میں (کمزورئ عقیدہ اور شک و شبہ کی) بیماری تھی، یہ کہنے لگے کہ ہم سے اللہ اور اس کے رسول نے صرف دھوکہ اور فریب کے لئے (فتح کا) وعدہ کیا تھاo

12. And (remember) when the hypocrites and those with sickness in their hearts said: ‘Allah and His Messenger promised us nothing but delusion.’

12. And when the hypocrites and those in whose hearts was a disease (of instability of faith and doubt and suspicion) said: ‘Allah and His Messenger (blessings and peace be upon him) gave us a promise (of victory) just to deceive and betray.’

12. Waith yaqoolu almunafiqoona waallatheena fee quloobihim maradun ma waAAadana Allahu warasooluhu illa ghurooran

12. Og da hyklerne og de som har en sykdom (av svakhet i trosoverbevisningen og tvil) i hjertet, begynte å si: «Allah og Sendebudet Hans ga oss løfte (om seier) kun for å bedra!»,

12. और जब मुनाफिक़ लोग और वोह लोग जिनके दिलों में (कमज़ोरिए अ़क़ीदा और शक्को शुब्हा की) बीमारी थी, ये कहने लगे कि हमसे अल्लाह और उसके रसूल ने सिर्फ़ धोके और फरेब के लिए (फत्ह का) वादा किया था।

১২. আর যখন মুনাফেকেরা এবং অন্তরে (দুর্বল আকীদা ও সন্দেহের) ব্যাধিতে আক্রান্ত লোকেরা বললো, ‘আল্লাহ্ এবং তাঁর রাসূল (সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়া আলিহী ওয়াসাল্লাম) কেবল ধোঁকা ও প্রতারণার জন্যে আমাদেরকে (বিজয়ের) অঙ্গীকার করেছিলেন’।

(الْأَحْزَاب، 33 : 12)
وَ اِذۡ قَالَتۡ طَّآئِفَۃٌ مِّنۡہُمۡ یٰۤاَہۡلَ یَثۡرِبَ لَا مُقَامَ لَکُمۡ فَارۡجِعُوۡا ۚ وَ یَسۡتَاۡذِنُ فَرِیۡقٌ مِّنۡہُمُ النَّبِیَّ یَقُوۡلُوۡنَ اِنَّ بُیُوۡتَنَا عَوۡرَۃٌ ؕۛ وَ مَا ہِیَ بِعَوۡرَۃٍ ۚۛ اِنۡ یُّرِیۡدُوۡنَ اِلَّا فِرَارًا ﴿۱۳﴾

13. اور جبکہ اُن میں سے ایک گروہ کہنے لگا: اے اہلِ یثرب! تمہارے (بحفاظت) ٹھہرنے کی کوئی جگہ نہیں رہی، تم واپس (گھروں کو) چلے جاؤ، اور ان میں سے ایک گروہ نبی (اکرم صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم) سے یہ کہتے ہوئے (واپس جانے کی) اجازت مانگنے لگا کہ ہمارے گھر کھلے پڑے ہیں، حالانکہ وہ کھلے نہ تھے، وہ (اس بہانے سے) صرف فرار چاہتے تھےo

13. And when a group of them said: ‘O people of Yathrib! (This is) not a place for you to stay (safely), so retreat.’ Another group of them began to seek permission from the Prophet, saying: ‘Our houses are lying exposed (to the enemy),’ although they were not exposed. They just wanted to run away.

13. And when a party of them said: ‘O people of Yathrib! There is no position left for you to stay (safely), so go back (home),’ and a party of them began to seek permission from the Holy Prophet ([blessings and peace be upon him] to go back), saying: ‘Our houses are lying exposed,’ whereas their houses were not exposed; they only wanted to escape (on this pretext).

13. Waith qalat taifatun minhum ya ahla yathriba la muqama lakum fairjiAAoo wayastathinu fareequn minhumu alnnabiyya yaqooloona inna buyootana AAawratun wama hiya biAAawratin in yureedoona illa firaran

13. sa en gruppe av dem: «Å, dere Yathribs folk! Det finnes intet sted igjen for dere å være (i trygghet), vend (hjem) igjen!» Og en gruppe av dem ba om tillatelse (til å vende hjem igjen) fra (den mest sjenerøse) Profeten (ﷺ) ved å si: «Husene våre står åpne!», enda de ikke stod åpne, de ønsket kun å flykte (ved denne unnskyldningen).

13. और जबकि उनमें से एक गिरोह कहने लगा: ऐ अह्‌ले यस्‌रब तुम्हारे (बहिफाज़त) ठहरने की कोई जगह नहीं रही, तुम वापस (घरों को) चले जाओ और उनमें से एक गिरोह नबिय्ये (अकरम सल्लल्लाहु अ़लैहि व सल्लम) से ये कहते हुए (वापस जाने की) इजाज़त मांगने लगा कि हमारे घर खुले पड़े हैं, हालांकि वोह खुले न थे, वोह (इस बहाने से) सिर्फ़ फरार चाहते थे।

১৩. আর যখন তাদের একদল বললো, ‘হে ইয়াসরীববাসী! তোমাদের (নিরাপদে) অবস্থানের জন্যে কোনো স্থান রইলো না; তোমরা (গৃহে) ফিরে যাও’, এবং তাদের মধ্যে একদল নবী (আকরাম সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়া আলিহী ওয়াসাল্লাম)-এঁর নিকট (ফিরে যাবার) অনুুমতি চেয়ে বললো, ‘আমাদের বাড়িঘর অরক্ষিত’; অথচ সেগুলো অরক্ষিত ছিল না। তারা (এ বাহানায়) কেবল পলায়ন করতে চেয়েছিল।

(الْأَحْزَاب، 33 : 13)
وَ لَوۡ دُخِلَتۡ عَلَیۡہِمۡ مِّنۡ اَقۡطَارِہَا ثُمَّ سُئِلُوا الۡفِتۡنَۃَ لَاٰتَوۡہَا وَ مَا تَلَبَّثُوۡا بِہَاۤ اِلَّا یَسِیۡرًا ﴿۱۴﴾

14. اور اگر ان پر مدینہ کے اَطراف و اَکناف سے فوجیں داخل کر دی جاتیں پھر اِن (نِفاق کا عقیدہ رکھنے والوں) سے فتنۂ (کفر و شرک) کا سوال کیا جاتا تو وہ اس (مطالبہ) کو بھی پورا کر دیتے، اور تھوڑے سے توقّف کے سوا اس میں تاخیر نہ کرتےo

14. If they had been invaded from all sides of the city and asked to commit treachery, they would have committed it and would not have hesitated except very little.

14. And if the armies had entered upon them from all the sides of Medina, and they (the hypocrites) had been asked pertaining to the subversion (of disbelief and polytheism), they would have accepted (the demand), and would not have delayed it except for a short while.

14. Walaw dukhilat AAalayhim min aqtariha thumma suiloo alfitnata laatawha wama talabbathoo biha illa yaseeran

14. Og hvis det hadde kommet hærstyrker fra Medinas alle kanter og de (hyklerne) derpå var blitt spurt om å slutte seg til vantro og flerguderi, ville de ha fullbyrdet den (forespørselen) og nølt veldig lite med det.

14. और अगर उन पर मदीना के अतराफो अक्नाफ से फौजें दाख़िल कर दी जातीं फिर इन (निफाक़ का अ़क़ीदा रखने वालों) से फित्नए (कुफ्रो शिर्क) का सवाल किया जाता तो वोह उस (मुतालबे) को भी पूरा कर देते, और थोड़े से तवक़्कु़फ के सिवा उसमें ताख़ीर न करते।

১৪. আর যদি তাদের বিরুদ্ধে মদীনার সকল দিক থেকে সৈন্যবাহিনী প্রবেশ করতো, অতঃপর এদেরকে (এ মুনাফেকদেরকে কুফর ও শিরকের) ফিতনা তৈরির আহ্বান করা হতো, তবে তারা এ (আহ্বান) গ্রহণ করতো এবং এতে কালবিলম্ব করতো না।

(الْأَحْزَاب، 33 : 14)
وَ لَقَدۡ کَانُوۡا عَاہَدُوا اللّٰہَ مِنۡ قَبۡلُ لَا یُوَلُّوۡنَ الۡاَدۡبَارَ ؕ وَ کَانَ عَہۡدُ اللّٰہِ مَسۡـُٔوۡلًا ﴿۱۵﴾

15. اور بیشک انہوں نے اس سے پہلے اللہ سے عہد کر رکھا تھا کہ پیٹھ پھیر کر نہ بھاگیں گے، اور اللہ سے کیے ہوئے عہد کی (ضرور) باز پُرس ہوگیo

15. Yet they had already pledged to Allah earlier that they would not turn their backs (in retreat). And a pledge to Allah must be called to account.

15. And certainly before this they had made a covenant with Allah that they would not turn their backs and run away. And the covenant made with Allah will (certainly) be asked about.

15. Walaqad kanoo AAahadoo Allaha min qablu la yuwalloona aladbara wakana AAahdu Allahi masoolan

15. Og uten tvil, de hadde inngått en pakt med Allah før det, om at de ikke skulle snu ryggen til i flukt, og pakten inngått med Allah vil det (visselig) bli forhørt om.

15. और बेशक उन्होंने इससे पहले अल्लाह से अ़हद कर रखा था कि पीठ फेर कर न भागेंगे और अल्लाह से किए हुए अ़हद की (ज़रूर) बाज़पुर्स होगी।

১৫. আর তারা তো পূর্বেই আল্লাহ্‌র সাথে অঙ্গীকার করে রেখেছিল যে, তারা পৃষ্ঠপ্রদর্শন করে পলায়ন করবে না। আর আল্লাহ্‌র সাথে করা অঙ্গীকার সম্পর্কে (অবশ্যই) জিজ্ঞেস করা হবে।

(الْأَحْزَاب، 33 : 15)
قُلۡ لَّنۡ یَّنۡفَعَکُمُ الۡفِرَارُ اِنۡ فَرَرۡتُمۡ مِّنَ الۡمَوۡتِ اَوِ الۡقَتۡلِ وَ اِذًا لَّا تُمَتَّعُوۡنَ اِلَّا قَلِیۡلًا ﴿۱۶﴾

16. فرما دیجئے: تمہیں فرار ہرگز کوئی نفع نہ دے گا، اگر تم موت یا قتل سے (ڈر کر) بھاگے ہو تو تم تھوڑی سی مدت کے سوا (زندگانی کا) کوئی فائدہ نہ اٹھا سکو گےo

16. Say: ‘Fleeing will not benefit you (at all). If you manage to escape death or slaughter, you will not be granted enjoyment except for a little while.’

16. Say: ‘Escape will not benefit you at all. If you seek to flee (fearing) death or slaughter, you will gain little (from life) except a brief respite.’

16. Qul lan yanfaAAakumu alfiraru in farartum mina almawti awi alqatli waithan la tumattaAAoona illa qaleelan

16. Si: «Flukten vil aldri være til noen nytte for dere hvis det er døden dere har flyktet fra eller fra å bli drept, men dere vil uansett ikke kunne dra nytte (av jordelivet), unntatt for en liten tid.»

16. फरमा दीजिए: तुम्हें फरार हर्गिज़़ कोई नफा न देगा, अगर तुम मौत या क़त्ल से (डरकर) भागे हो तो तुम थोड़ी सी मुद्दत के सिवा (ज़िन्दगानी का) कोई फाइदा न उठा सकोगे।

১৬. বলে দিন, ‘পলায়ন তোমাদের কোনো উপকার বয়ে আনবে না যদি তোমরা মৃত্যু অথবা হত্যার (ভয়ে) পলায়ন করো, তবে তোমরা (জীবনে) সামান্যই লাভবান হবে।’

(الْأَحْزَاب، 33 : 16)
قُلۡ مَنۡ ذَا الَّذِیۡ یَعۡصِمُکُمۡ مِّنَ اللّٰہِ اِنۡ اَرَادَ بِکُمۡ سُوۡٓءًا اَوۡ اَرَادَ بِکُمۡ رَحۡمَۃً ؕ وَ لَا یَجِدُوۡنَ لَہُمۡ مِّنۡ دُوۡنِ اللّٰہِ وَلِیًّا وَّ لَا نَصِیۡرًا ﴿۱۷﴾

17. فرما دیجئے: کون ایسا شخص ہے جو تمہیں اللہ سے بچا سکتا ہے اگر وہ تمہیں تکلیف دینا چاہے یا تم پر رحمت کا ارادہ فرمائے، اور وہ لوگ اپنے لئے اللہ کے سوا نہ کوئی کارساز پائیں گے اور نہ کوئی مددگارo

17. Say: ‘Who is the one that can protect you from Allah if He intends to cause you harm or desires to grant you mercy?’ They will not find for themselves any protector or helper besides Allah.

17. Say: ‘Who is the one that can protect you from Allah if He intends to afflict you with suffering or to bestow upon you His mercy?’ And they will not find for themselves any protector or helper apart from Allah.

17. Qul man tha allathee yaAAsimukum mina Allahi in arada bikum sooan aw arada bikum rahmatan wala yajidoona lahum min dooni Allahi waliyyan wala naseeran

17. Si: «Hvem er det som kan forsvare dere mot Allah, hvis Han har til hensikt å påføre dere smerte eller har til hensikt å vise dere nåde?» Og de vil ikke finne en eneste velynder og ei heller en eneste hjelper for seg utenom Allah.

17. फरमा दीजिए: कौन ऐसा शख़्स है जो तुम्हें अल्लाह से बचा सकता है अगर वो तुम्हें तक्लीफ देना चाहे या तुम पर रहमत का इरादा फरमाए, और वोह अपने लिए अल्लाह के सिवा न कोई कारसाज़ पाएंगे और न कोई मददगार।

১৭. বলে দিন, ‘এমন কেউ কি আছে যে তোমাদেরকে আল্লাহ্ হতে রক্ষা করবে, যদি তিনি তোমাদেরকে কষ্ট দিতে চান কিংবা তোমাদেরকে অনুগ্রহ করতে ইচ্ছা করেন?’ আর এরা আল্লাহ্ ব্যতীত নিজেদের জন্যে না কোনো রক্ষাকারী পাবে, আর না কোনো সাহায্যকারী।

(الْأَحْزَاب، 33 : 17)
قَدۡ یَعۡلَمُ اللّٰہُ الۡمُعَوِّقِیۡنَ مِنۡکُمۡ وَ الۡقَآئِلِیۡنَ لِاِخۡوَانِہِمۡ ہَلُمَّ اِلَیۡنَا ۚ وَ لَا یَاۡتُوۡنَ الۡبَاۡسَ اِلَّا قَلِیۡلًا ﴿ۙ۱۸﴾

18. بیشک اللہ تم میں سے ان لوگوں کو جانتا ہے جو (رسول سے اور ان کی معیّت میں جہاد سے) روکتے ہیں اور جو اپنے بھائیوں سے کہتے ہیں کہ ہماری طرف آجاؤ، اور یہ لوگ لڑائی میں نہیں آتے مگر بہت ہی کمo

18. Surely, Allah knows those among you who discourage others and those who say to their brothers (secretly): ‘Come and join us (in staying behind), and they hardly take part in the fighting.’

18. Surely, Allah knows those amongst you who hinder (from the Holy Prophet [blessings and peace be upon him] and from fighting in his company) and who say to their brothers: ‘Come to us.’ And they themselves come to fight but little.

18. Qad yaAAlamu Allahu almuAAawwiqeena minkum waalqaileena liikhwanihim halumma ilayna wala yatoona albasa illa qaleelan

18. I sannhet, Allah kjenner svært vel til dem blant dere som hindrer (andre i å bli Sendebudets ﷺ venn og å kjempe sammen med ham), og som sier til brødrene sine: «Kom til oss!», og som bare sjelden kommer til kampen.

18. बेशक अल्लाह तुम में से उन लोगों को जानता है जो (रसूल सल्लल्लाहु अ़लैहि व सल्लम से और उनकी मइय्यत में जिहाद से) रोकते हैं और जो अपने भाइयों से कहते हैं कि हमारी तरफ आ जाओ और ये लोग लड़ाई में नहीं आते मगर बहुत ही कम।

১৮. আল্লাহ্ অবশ্যই জানেন তোমাদের মধ্যে কারা (রাসূলকে এবং তাঁর সাহাবীগণকে জিহাদে) বাধা প্রদান করে এবং কারা তাদের ভাইদেরকে বলে, ‘আমাদের সাথে আসো’। আর এরা অল্পই যুদ্ধে অংশ নেয়।

(الْأَحْزَاب، 33 : 18)
اَشِحَّۃً عَلَیۡکُمۡ ۚۖ فَاِذَا جَآءَ الۡخَوۡفُ رَاَیۡتَہُمۡ یَنۡظُرُوۡنَ اِلَیۡکَ تَدُوۡرُ اَعۡیُنُہُمۡ کَالَّذِیۡ یُغۡشٰی عَلَیۡہِ مِنَ الۡمَوۡتِ ۚ فَاِذَا ذَہَبَ الۡخَوۡفُ سَلَقُوۡکُمۡ بِاَلۡسِنَۃٍ حِدَادٍ اَشِحَّۃً عَلَی الۡخَیۡرِ ؕ اُولٰٓئِکَ لَمۡ یُؤۡمِنُوۡا فَاَحۡبَطَ اللّٰہُ اَعۡمَالَہُمۡ ؕ وَ کَانَ ذٰلِکَ عَلَی اللّٰہِ یَسِیۡرًا ﴿۱۹﴾

19. تمہارے حق میں بخیل ہو کر (ایسا کرتے ہیں)، پھر جب خوف (کی حالت) پیش آجائے تو آپ دیکھیں گے کہ وہ آپ کی طرف تکتے ہوں گے (اور) ان کی آنکھیں اس شخص کی طرح گھومتی ہوں گی جس پر موت کی غشی طاری ہو رہی ہو، پھر جب خوف جاتا رہے تو تمہیں تیز زبانوں کے ساتھ طعنے دیں گے (آزردہ کریں گے، ان کا حال یہ ہے کہ) مالِ غنیمت پر بڑے حریص ہیں۔ یہ لوگ (حقیقت میں) ایمان ہی نہیں لائے، سو اللہ نے ان کے اعمال ضبط کر لئے ہیں اور یہ اللہ پر آسان تھاo

19. (They do so) being miserly towards you. So when a situation of danger comes, you see them staring at you with their eyes rolling like someone fainting at death. But when the panic is over, they afflict you with sharp tongues in their greed for worldly gains (from the spoils). These people have never believed. So Allah has rendered their deeds void. And that is easy for Allah.

19. (They do so) being miserly in your case. But when a fear (situation) arises, you will see them looking at you, their eyes rolling like those of someone fainting into death. But when fear departs, they offend you with sharp tongues (injuring your heart). They are (in a state of feeling) too greedy for spoils of war. (In fact) they have not believed at all. So Allah has annulled all their deeds. And that is easy for Allah.

19. Ashihhatan AAalaykum faitha jaa alkhawfu raaytahum yanthuroona ilayka tadooru aAAyunuhum kaallathee yughsha AAalayhi mina almawti faitha thahaba alkhawfu salaqookum bialsinatin hidadin ashihhatan AAala alkhayri olaika lam yuminoo faahbata Allahu aAAmalahum wakana thalika AAala Allahi yaseeran

19. (De gjør dette) ved å være grådige mot dere. Når fryktens tilstand kommer, vil du se at de stirrer på deg, øynene deres vil være rullende som den som er overveldet av dødens besvimelse. Men når frykten drar sin vei, vil de fornærme dere med skarpe tunger (for å gjøre dere nedtynget av sorg), (de er) svært grådige etter hærfanget. Disse har (i virkeligheten) aldri antatt troen, så Allah har gjort deres handlinger null verdt, og dette er lett for Allah.

19. तुम्हारे हक़्क़ में बख़ील होकर (ऐसा करते हैं), फिर जब ख़ौफ (की हालत) पेश आ जाए तो आप देखेंगे कि वोह आपकी तरफ तकते होंगे (और) उनकी आंखें उस शख़्स की तरह घूमती होंगी जिस पर मौत की ग़शी तारी हो रही हो, फिर जब ख़ौफ जाता रहे तो तुम्हें तेज़ जु़बानों के साथ ताने देंगे (आजु़र्दा करेंगे, उनका हाल ये है कि) माले ग़नीमत पर बड़े हरीस हैं। ये लोग (हक़ीक़त में) ईमान ही नहीं लाए, सो अल्लाह ने उनके आमाल ज़ब्त कर लिए हैं और ये अल्लाह पर आसान था।

১৯. তোমাদের ব্যাপারে কৃপণতাবশত (তারা এমন করে)। অতঃপর যখন ভীতির (অবস্থা) উপস্থিত হয় তখন আপনি দেখবেন, তারা আপনার দিকে তাকায়, (এবং) মৃত্যুভয়ে মূর্চ্ছাতুর ব্যক্তির ন্যায় তাদের চক্ষু ঘুরতে থাকে। আর যখন ভীতি চলে যায় তখন তারা তীক্ষ্ণ ভাষায় তোমাদেরকে বিদ্ধ করে, (বিরক্ত করে, তাদের অবস্থা এমন যে,) তারা গনিমতের সম্পদের লোভী। (প্রকৃতপক্ষে) এরা ঈমানই আনেনি, সুতরাং আল্লাহ্ তাদের আমলসমূহ বরবাদ করে দিয়েছেন এবং তা আল্লাহ্‌র জন্যে সহজ।

(الْأَحْزَاب، 33 : 19)
یَحۡسَبُوۡنَ الۡاَحۡزَابَ لَمۡ یَذۡہَبُوۡا ۚ وَ اِنۡ یَّاۡتِ الۡاَحۡزَابُ یَوَدُّوۡا لَوۡ اَنَّہُمۡ بَادُوۡنَ فِی الۡاَعۡرَابِ یَسۡاَلُوۡنَ عَنۡ اَنۡۢبَآئِکُمۡ ؕ وَ لَوۡ کَانُوۡا فِیۡکُمۡ مَّا قٰتَلُوۡۤا اِلَّا قَلِیۡلًا ﴿٪۲۰﴾

20. یہ لوگ (ابھی تک یہ) گمان کرتے ہیں کہ کافروں کے لشکر (واپس) نہیں گئے اور اگر وہ لشکر (دوبارہ) آجائیں تو یہ چاہیں گے کہ کاش وہ دیہاتیوں میں جا کر بادیہ نشین ہو جائیں (اور) تمہاری خبریں دریافت کرتے رہیں، اور اگر وہ تمہارے اندر موجود ہوں تو بھی بہت ہی کم لوگوں کے سوا وہ جنگ نہیں کریں گےo

20. They (still) think that the allied forces have not yet withdrawn. And if the allied forces were to come (again), they would wish they were in the desert among the Bedouins, asking for news about you. And if they were among you, they would not fight except very little.

20. They (still) imagine that the disbelievers’ troops have not yet gone (back), and if those troops should come (again), they would wish them join villagers settling as nomads and (conduct surveillance to) collect news about you. And even if they were amongst you, they would not fight except a very few.

20. Yahsaboona alahzaba lam yathhaboo wain yati alahzabu yawaddoo law annahum badoona fee alaAArabi yasaloona AAan anbaikum walaw kanoo feekum ma qataloo illa qaleelan

20. De tenker (fremdeles) at de vantros hærallianse ikke har dratt (tilbake), og hvis den hæralliansen skulle komme (igjen), ville de ønske at de bare kunne dra til landsbyboere og bli nomader og spørre etter nyheter om dere. Og hvis de hadde vært til stede blant dere, ville bare noen få av dem ha kjempet.

20. ये लोग (अभी तक ये) गुमान करते हैं कि काफिरों के लश्कर (वापस) नहीं गए और अगर वोह लश्कर (दोबारा) आ जाएं तो ये चाहेंगे कि काश! वोह देहातियों में जा कर बादिया नशीन हो जाएं (और) तुम्हारी ख़बरें दर्याफ्त करते रहें, और अगर वो तुम्हारे अन्दर मौजूद हों तो भी बहुत ही कम लोगों के सिवा वोह जंग नहीं करेंगे।

২০. এরা (এখনো) ধারণা করছে যে, কাফেরদের বাহিনী এখনও (ফিরে) যায়নি। আর যদি এ বাহিনী (আবার ফিরে) আসে, তবে তারা আকাঙ্ক্ষা করবে যে, হায়! যদি তারা যাযাবর মরুবাসীদের সাথে যুক্ত হয়ে (নজরদারির উদ্দেশ্যে) তোমাদের সংবাদ নিতো। আর যদি তারা তোমাদের সাথে অবস্থানও করতো তবুও অল্পই যুদ্ধ করতো।

(الْأَحْزَاب، 33 : 20)